канфе́сія, -і, мн. -і, -сій, ж. (кніжн.).

Тое, што і веравызнанне.

|| прым. канфесіяна́льны, -ая, -ае і канфесі́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

канфе́сія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. канфе́сія канфе́сіі
Р. канфе́сіі канфе́сій
Д. канфе́сіі канфе́сіям
В. канфе́сію канфе́сіі
Т. канфе́сіяй
канфе́сіяю		 канфе́сіямі
М. канфе́сіі канфе́сіях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

канфе́сія ж. конфе́ссия

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

канфе́сія

т. 8, с. 10

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

канфе́сія ж. Konfessión f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

канфе́сія

(лац. confessio)

разнавіднасць якога-н. веравучэння ў спалучэнні з уласцівай яму абраднасцю; веравызнанне.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

канфе́сія

(лац. confessio)

разнавіднасць якога-н. веравучэння ў спалучэнні з уласцівай яму абраднасцю; веравызнанне.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

Konfessión

f -, -en ве́ра, канфе́сія

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

denomination [dɪˌnɒmɪˈneɪʃn] n.

1. relig. веравызна́нне, канфе́сія

2. finance ва́ртасць;

money of small denomination купю́ры мало́й ва́ртасці

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Bekénntnis

n -ses, -se

1) прызна́нне

éidliches ~ — прызна́нне [зая́ва] пад прыся́гай

2) абвяшчэ́нне сябе́ прыхі́льнікам

3) ве́ра, рэлі́гія, канфе́сія

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)