кантра́сны, -ая, -ае.

1. гл. кантраст.

2. 3 рэзкай розніцай паміж светлымі і цёмнымі часткамі.

Кантрасныя колеры.

|| наз. кантра́снасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кантра́сны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кантра́сны кантра́сная кантра́снае кантра́сныя
Р. кантра́снага кантра́снай
кантра́снае		 кантра́снага кантра́сных
Д. кантра́снаму кантра́снай кантра́снаму кантра́сным
В. кантра́сны (неадуш.)
кантра́снага (адуш.)		 кантра́сную кантра́снае кантра́сныя (неадуш.)
кантра́сных (адуш.)
Т. кантра́сным кантра́снай
кантра́снаю		 кантра́сным кантра́снымі
М. кантра́сным кантра́снай кантра́сным кантра́сных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кантра́сны контра́стный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кантра́сны gégensätzlich, Kontrást-, kontrástreich, kontrastíerend

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

кантра́ст, -у, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Рэзка выражаная процілегласць.

|| прым. кантра́сны, -ая, -ае.

Кантрасныя з’явы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гармані́чна-кантра́сны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гармані́чна-кантра́сны гармані́чна-кантра́сная гармані́чна-кантра́снае гармані́чна-кантра́сныя
Р. гармані́чна-кантра́снага гармані́чна-кантра́снай
гармані́чна-кантра́снае		 гармані́чна-кантра́снага гармані́чна-кантра́сных
Д. гармані́чна-кантра́снаму гармані́чна-кантра́снай гармані́чна-кантра́снаму гармані́чна-кантра́сным
В. гармані́чна-кантра́сны (неадуш.)
гармані́чна-кантра́снага (адуш.)		 гармані́чна-кантра́сную гармані́чна-кантра́снае гармані́чна-кантра́сныя (неадуш.)
гармані́чна-кантра́сных (адуш.)
Т. гармані́чна-кантра́сным гармані́чна-кантра́снай
гармані́чна-кантра́снаю		 гармані́чна-кантра́сным гармані́чна-кантра́снымі
М. гармані́чна-кантра́сным гармані́чна-кантра́снай гармані́чна-кантра́сным гармані́чна-кантра́сных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гармані́чна-кантра́сны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гармані́чна-кантра́сны гармані́чна-кантра́сная гармані́чна-кантра́снае гармані́чна-кантра́сныя
Р. гармані́чна-кантра́снага гармані́чна-кантра́снай
гармані́чна-кантра́снае		 гармані́чна-кантра́снага гармані́чна-кантра́сных
Д. гармані́чна-кантра́снаму гармані́чна-кантра́снай гармані́чна-кантра́снаму гармані́чна-кантра́сным
В. гармані́чна-кантра́сны (неадуш.)
гармані́чна-кантра́снага (адуш.)		 гармані́чна-кантра́сную гармані́чна-кантра́снае гармані́чна-кантра́сныя (неадуш.)
гармані́чна-кантра́сных (адуш.)
Т. гармані́чна-кантра́сным гармані́чна-кантра́снай
гармані́чна-кантра́снаю		 гармані́чна-кантра́сным гармані́чна-кантра́снымі
М. гармані́чна-кантра́сным гармані́чна-кантра́снай гармані́чна-кантра́сным гармані́чна-кантра́сных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

фа́зава-кантра́сны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. фа́зава-кантра́сны фа́зава-кантра́сная фа́зава-кантра́снае фа́зава-кантра́сныя
Р. фа́зава-кантра́снага фа́зава-кантра́снай
фа́зава-кантра́снае		 фа́зава-кантра́снага фа́зава-кантра́сных
Д. фа́зава-кантра́снаму фа́зава-кантра́снай фа́зава-кантра́снаму фа́зава-кантра́сным
В. фа́зава-кантра́сны (неадуш.)
фа́зава-кантра́снага (адуш.)		 фа́зава-кантра́сную фа́зава-кантра́снае фа́зава-кантра́сныя (неадуш.)
фа́зава-кантра́сных (адуш.)
Т. фа́зава-кантра́сным фа́зава-кантра́снай
фа́зава-кантра́снаю		 фа́зава-кантра́сным фа́зава-кантра́снымі
М. фа́зава-кантра́сным фа́зава-кантра́снай фа́зава-кантра́сным фа́зава-кантра́сных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

staccato [stəˈkɑ:təʊ] adj., adv. mus. стака́та;

staccato rhythm ling. рэ́зкі, кантра́сны рытм

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ко́лер м. Fárbe f -, -n, Färbung f -, -en;

змяне́нне ко́леру Verfärbung f -, -en;

ро́зных ко́лераў verschíedenfarbig, von verschíedenen Fárbtönungen;

гармо́нія ко́лераў fárblicher Zusámmenklang m; Harmoníe der Fárben;

ко́лер тва́ру Gesíchtsfarbe f, Teint [tɛ̃] m -s, -s;

кантра́сны ко́лер Kontrástfarbe f;

прыро́дны ко́лер Sélbstfarbe f

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)