кантракту́ра

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. кантракту́ра
Р. кантракту́ры
Д. кантракту́ры
В. кантракту́ру
Т. кантракту́рай
кантракту́раю
М. кантракту́ры

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кантракту́ра ж., мед. контракту́ра

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кантракту́ра

т. 8, с. 5

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

кантракту́ра

(лац. contractura = звужэнне, скарачэнне)

значнае абмежаванне рухомасці ў суставе ў выніку паталагічных працэсаў, якія адбываюцца ў суставе і ў мяккіх тканках, што яго акружаюць.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

контракту́ра физиол., мед. кантракту́ра, -ры ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)