кантраба́нда

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. кантраба́нда
Р. кантраба́нды
Д. кантраба́ндзе
В. кантраба́нду
Т. кантраба́ндай
кантраба́ндаю
М. кантраба́ндзе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кантраба́нда, -ы, ДМ -дзе, ж.

Незаконны тайны правоз або перанос праз дзяржаўную граніцу абкладзеных пошлінай або забароненых тавараў каштоўнасцей і інш., а таксама тавары, перапраўленыя такім спосабам.

К. наркотыкаў.

|| прым. кантраба́ндны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кантраба́нда ж., в разн. знач. контраба́нда

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Кантрабанда 5/393; 10/223

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

кантраба́нда

т. 8, с. 5

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

кантраба́нда, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

1. Тайны правоз або перанос цераз дзяржаўную граніцу тавараў, каштоўнасцей і інш., забароненых або абкладзеных пошлінай. Змагацца з кантрабандай.

2. зб. Тавар, каштоўнасці і інш., якія тайна правозяцца або пераносяцца праз дзяржаўную граніцу. Яны [чужыя людзі] хавалі тут кантрабанду. Колькі часу патрацілі, колькі страху набраліся! Колас. Якая яму была справа, падшывальцу Андрэю, што ён, Лупянок, вазіў кантрабанду... Лынькоў.

3. у знач. прысл. кантраба́ндай. Тайна, употай. Наносілі мы поўныя вышкі асенняга лісця, .. здабывалі кантрабандай канюшыны ўлетку, нажынаючы яе сярпом. Дубоўка.

[Іт. contrabando ад contra — супраць і bando — урадавы ўказ.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кантраба́нда ж.

1. (дзеянне) Schmúggel m -s, -, Schmuggeléi f -, Schléichhandel m -s; illegáler Hándel;

2. (тавар) Schmúggelware f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

кантраба́нда

(іт. contrabbando)

1) тайны правоз або перанос цераз дзяржаўную граніцу тавараў, валюты, каштоўнасцей, а таксама прадметы, перамешчаныя такім спосабам;

2) перан. усё забароннае, што робіцца, прывозіцца або прыносіцца тайна.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

контраба́нда в разн. знач. кантраба́нда, -ды ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

smuggling

[ˈsmʌglɪŋ]

n.

кантраба́нда f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)