канто́ра

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. канто́ра канто́ры
Р. канто́ры канто́р
Д. канто́ры канто́рам
В. канто́ру канто́ры
Т. канто́рай
канто́раю		 канто́рамі
М. канто́ры канто́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

канто́ра, -ы, мн. -ы, -то́р, ж.

Агульная назва адміністрацыйна-канцылярскіх аддзелаў прадпрыемстваў, а таксама самастойных устаноў пераважна гаспадарчага, фінансавага характару.

К. завода.

|| прым. канто́рскі, -ая, -ае.

Канторскія кнігі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

канто́ра ж. конто́ра

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

канто́ра, ‑ы, ж.

Агульная назва ўстаноў або аддзелаў прадпрыемства з адміністрацыйна-гаспадарчымі функцыямі, а таксама памяшканне такіх устаноў і аддзелаў. Раённая кантора сувязі. Кантора лясніцтва. □ Нарміроўшчык Змітрок Хітрык прынёс у кантору на подпіс пачак нарадаў. Прокша.

[Ням. Kontor.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

канто́ра ж Büro n -s, -s, Amt n -es, Ämter;

апто́вая канто́ра Gróßhandelsunternehmen n -s, -;

зага́дчык канто́ры Büróchef [-ʃɛf] m -s, -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

канто́ра

(ням. Kontor)

установа або аддзел прадпрыемства з адміністрацыйна-канцылярскімі функцыямі, а таксама памяшканне такой установы або аддзела.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Канто́ра ’калгасная канцылярыя’ (Сцяшк.), ’аддзел прадпрыемства з арганізацыйна-гаспадарчымі функцыямі’ (ТСБМ, Яруш.). З рус. контора ’тс’, якое з ням. Kontor або з гал. kantoor < франц. comptoir ’бюро’, ’прылавак’ < compter ’лічыць’ (Фасмер, 2, 313; Слаўскі, 2, 47).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

о́фіс, -а, мн. -ы, -аў, м.

Кантора, канцылярыя, служба.

|| прым. о́фісны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

натарыя́льны, -ая, -ае.

Які мае адносіны да афармлення розных дакументаў, юрыдычных актаў.

Натарыяльная кантора.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

конто́ра канто́ра, -ры ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)