Кантактавая сетка 5/391—392

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

кантактавая зварка

т. 7, с. 602

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

кантактавая сетка

т. 7, с. 603

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Кантактавая зварка 4/544; 5/391; 11/444

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Кантактавая рознасць патэнцыялаў 5/391; 9/5

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

contact lens [ˈkɒntæktlenz] n. канта́ктавая лі́нза

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

канта́ктавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. канта́ктавы канта́ктавая канта́ктавае канта́ктавыя
Р. канта́ктавага канта́ктавай
канта́ктавае		 канта́ктавага канта́ктавых
Д. канта́ктаваму канта́ктавай канта́ктаваму канта́ктавым
В. канта́ктавы (неадуш.)
канта́ктавага (адуш.)		 канта́ктавую канта́ктавае канта́ктавыя (неадуш.)
канта́ктавых (адуш.)
Т. канта́ктавым канта́ктавай
канта́ктаваю		 канта́ктавым канта́ктавымі
М. канта́ктавым канта́ктавай канта́ктавым канта́ктавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

конта́ктный спец. канта́ктны, канта́ктавы;

конта́ктное вещество́ хим. канта́ктавае рэ́чыва;

конта́ктное электри́чество эл. канта́ктавая электры́чнасць;

конта́ктная ассимиля́ция лингв. канта́ктная асіміля́цыя;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

contact​1 [ˈkɒntækt] n.

1. канта́кт; сутыкне́нне, дачыне́нне;

be in contact быць у канта́кце, кантактава́ць; судакрана́цца;

come into contact (with) звя́звацца, нала́джваць/устана́ўліваць канта́кт;

make contact (with) нала́джваць канта́кт

2. pl. contacts адно́сіны, знаёмства, су́вязі

3. знаёмы (звыч. дзелавы)

4. electr. канта́кт;

make/break contact уключы́ць/вы́ключыць электры́чнасць

5. infml (канта́ктавая) лі́нза

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ЗВА́РКА,

нераздымнае злучэнне дэталей машын, канструкцый і збудаванняў пры іх награванні або пластычным дэфармаванні, у выніку якіх у месцы злучэння ўстанаўліваюцца трывалыя міжатамныя сувязі. Вызначаецца прадукцыйнасцю, універсальнасцю і эканамічнасцю. Пашырана ў прам. вытв-сці і буд-ве (гл. Зварныя канструкцыі). Найб. значэнне мае З. металаў і сплаваў; зварваюць таксама пластмасу, шкло, кераміку і інш.

Адрозніваюць З. плаўленнем і З. ціскам (пластычным дэфармаваннем). Да З. плаўленнем адносяцца: адзін з відаў высокачастотнай зваркі, газавая зварка, дугавая зварка, у т.л. газаэлектрычная зварка і падводная (гл. Падводная зварка і рэзка), лазерная зварка, плазменная зварка, электрашлакавая зварка, электронна-прамянёвая зварка і інш. Да З. ціскам адносяцца: адзін з відаў ВЧ-зваркі, кантактавая зварка, зварка выбухам, зварка трэннем, ультрагукавая зварка, халодная зварка, дыфузійная зварка і інш. У залежнасці ад віду зварачнага абсталявання адрозніваюць ручную, механізаваную і аўтам.

З.; ад спосабу аховы зварнога шва ад шкоднага ўздзеяння паветра — З. ў ахоўных газах, у вакууме, пад флюсам, з аховай шлакам; ад тыпу электродаў — З. плаўкімі і няплаўкімі (вугальнымі, вальфрамавымі і інш.) электродамі. Да зварачных адносяць таксама працэсы пайкі, наплаўкі і інш. Найпрасцейшыя віды З. (кавальская зварка, ліцейная) узніклі з пачаткам вытв-сці і апрацоўкі металаў. Найб. пашыраныя віды электразваркі (дугавая, кантактавая) створаны ў 19 ст. ў выніку прац В.У.Лятрова, М.М.Бенардоса, М.Г.Славянава і інш. Першую гарэлку зварачную (ацэтыленакіслародную) сканструяваў франц. інж. Э.фушэ (1903). Праблемы З. вывучаюцца ў Ін-це электразваркі АН Украіны і інш. Важныя даследаванні ў галіне З. правялі Я.А.Патон, Б.Я.Патон, Г.А.Нікалаеў, М.М.Рыкалін, К.К.Хрэнаў і інш.

Літ.:

Сварка в СССР. Т. 1—2. М., 1981;

Руге Ю. Техника сварки: Справ. Пер. с нем. Ч. 1—2. М., 1984;

Гурд Л.М. Основы технологии сварки: Пер. с англ. М., 1985;

Верховенко Л.В., Тукин А.К. Справочник сварщика. Мн., 1977;

Гуревич С.М. Справочник по сварке цветных металлов. 2 изд. Киев, 1990;

Сварка и свариваемые материалы: Справ. Т. 1—2. М., 1991—96.

У.М.Сацута.

Да арт. Зварка. А — схема дугавога разраду пры зварцы (1 — катод, 2 — слуп дугавога разраду, 3 — анод, 4 — полымя зварачнай дугі); Б — парашковы дрот для зваркі (1 — бясшвовы, 2 — трубчасты з нахлёсткай, 3 — фальцаваны, 4 — двухслойны).
Схема зваркі трэннем: 1, 2 — дэталі, якія зварваюцца; 3 — паверхня трэння і зваркі; V — скорасць; P — намаганне.

т. 7, с. 36

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)