кантактава́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. кантакту́ю кантакту́ем
2-я ас. кантакту́еш кантакту́еце
3-я ас. кантакту́е кантакту́юць
Прошлы час
м. кантактава́ў кантактава́лі
ж. кантактава́ла
н. кантактава́ла
Загадны лад
2-я ас. кантакту́й кантакту́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час кантакту́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кантактава́ць несов. контакти́ровать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кантактава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; незак., з кім-чым.

Устанаўліваць кантакт (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

контакти́ровать несов. кантактава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

contact2 [ˈkɒntækt, kənˈtækt] v. быць у канта́кце, кантактава́ць; нала́дзіць су́вязь, звяза́цца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

komunikować się

незак. кантактаваць; мець зносіны (кантакты)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Людзя́ць1 ’гасцяваць’ (іўеў., Сцяшк. Сл.). Балтызм (калька), параўн. літ. žmonė́tis ’тс’ < žmónės ’людзі’.

Людзя́ць2, людзя́цца ’жыць, апранацца па-людску’ (воран., Сл. ПЗБ). Відавочна, таксама ўтворана паводле літ. žmõginti ’ачалавечваць’, žmonė́tisкантактаваць з людзьмі’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

obcować

незак. z kim мець таварыскія адносіны (зносіны) з кім; кантактаваць;

obcować z ludźmi — кантактаваць з людзьмі;

obcować z przyrodą — далучацца да прыроды; быць на прыродзе

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

kontaktować

kontakt|ować

незак. кантактаваць; мець кантакт (зносіны);

żarówka nie ~uje разм. лямпачка не запальваецца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

contact1 [ˈkɒntækt] n.

1. канта́кт; сутыкне́нне, дачыне́нне;

be in contact быць у канта́кце, кантактава́ць; судакрана́цца;

come into contact (with) звя́звацца, нала́джваць/устана́ўліваць канта́кт;

make contact (with) нала́джваць канта́кт

2. pl. contacts адно́сіны, знаёмства, су́вязі

3. знаёмы (звыч. дзелавы)

4. electr. канта́кт;

make/break contact уключы́ць/вы́ключыць электры́чнасць

5. infml (канта́ктавая) лі́нза

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)