канструкцы́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. канструкцы́йны канструкцы́йная канструкцы́йнае канструкцы́йныя
Р. канструкцы́йнага канструкцы́йнай
канструкцы́йнае
канструкцы́йнага канструкцы́йных
Д. канструкцы́йнаму канструкцы́йнай канструкцы́йнаму канструкцы́йным
В. канструкцы́йны (неадуш.)
канструкцы́йнага (адуш.)
канструкцы́йную канструкцы́йнае канструкцы́йныя (неадуш.)
канструкцы́йных (адуш.)
Т. канструкцы́йным канструкцы́йнай
канструкцы́йнаю
канструкцы́йным канструкцы́йнымі
М. канструкцы́йным канструкцы́йнай канструкцы́йным канструкцы́йных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

канструкцы́йны конструкцио́нный;

~ная сталь — конструкцио́нная сталь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

канструкцы́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да канструкцыі (у 1, 2 знач.). Канструкцыйныя асаблівасці збудавання. Канструкцыйная сталь.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

канструкцы́йны Konstruktins-;

канструкцы́йны элеме́нт Buelement n -(e)s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

канстру́кцыя, -і, мн. -і, -цый, ж.

1. Будова, узаемнае размяшчэнне частак, дэталей якога-н. збудавання, механізма і пад., а таксама само збудаванне, механізм.

К. моста.

Новая к.

2. Размяшчэнне слоў у мове з пункту гледжання іх граматычнай сувязі; граматычная будова словазлучэнняў.

К. складанага сказа.

Сінтаксічная к.

|| прым. канструкцы́йны, -ая, -ае.

Канструкцыйныя матэрыялы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

конструкцио́нный канструкцы́йны;

конструкцио́нная сталь канструкцы́йная сталь;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

structural

[ˈstrʌktʃərəl]

adj.

1) будаўні́чы, канструкцы́йны

structural steel — будаўні́чая сталь

2) структу́рны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

лігнафо́ль

(ад лац. lignum = дрэва + folium = ліст)

канструкцыйны драўнінна-слаісты матэрыял, прыгатаваны з лістоў шпону (пераважна бярозавага), якія насычаны смоламі, а пазней спрасаваны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

фібралі́т

(ад. лац. fibra = валакно + -літ)

будаўнічы цеплаізаляцыйны або канструкцыйны матэрыял у форме прасаваных пліт з раслінных валокнаў, драўляных стружак, кастрыцы і іншых валакністых матэрыялаў, звязаных звычайна цэментам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

konstrukcyjny

konstrukcyjn|y

канструкцыйны;

praca ~a — стваральная праца;

wady (zalety) ~e — канструкцыйныя недахопы (вартасці);

ściana ~a — каркас будынка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)