Verbum

анлайнавы слоўнік

канды́цыя, -і, ж. (спец.).

Норма, якасць, якім павінна адпавядаць прадукцыя.

Давесці да адпаведнай кандыцыі.

|| прым. кандыцы́йны, -ая, -ае.

Кандыцыйнае насенне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

канды́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

канды́цыя ж., в разн. знач. конди́ция

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

канды́цыя, ‑і, ж.

1. Норма, якасць, якім павінен адпавядаць той або іншы тавар, матэрыял і інш. Давесці да пэўнай кандыцыі. Пасяўная кандыцыя насення.

2. Уст. Умова дагавору, пагаднення. Выгадныя кандыцыі. Кандыцыі гандлёвага пагаднення.

[Лац. conditio.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

канды́цыя ж.

1. (норма, якасць) Bescháffenheit f -, -en; (gefórderte) Gütebestimmungen pl;

2. уст. (умова) Konditión f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

канды́цыя

(лац. condicio = умова, патрабаванне)

норма, якасць, якім павінен адпавядаць той ці іншы тавар, матэрыял (напр. пасяўная к. насення).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

канды́цыя

(лац. conditio = умова, патрабаванне)

норма, якасць, якім павінен адпавядаць той ці іншы тавар, матэрыял (напр. пасяўная к. насення).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

кандыцыя насення

т. 7, с. 581

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

конди́ция спец. канды́цыя, -цыі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Fítness

f -

1) спарт. натрэнірава́насць, канды́цыя

2) разм. працаздо́льнасць, адпаве́днасць, прыда́тнасць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)