канды́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Спецыяліст па прыгатаванні кандытарскіх вырабаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

канды́тар

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. канды́тар канды́тары
Р. канды́тара канды́тараў
Д. канды́тару канды́тарам
В. канды́тара канды́тараў
Т. канды́тарам канды́тарамі
М. канды́тару канды́тарах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

канды́тар м. конди́тер

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

канды́тар, ‑а, м.

Спецыяліст па прыгатаванню кандытарскіх вырабаў. // Уст. Гаспадар кандытарскай.

[Лац. conditor.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

канды́тар м. Kondítor m -s, -tóren, Féinbäcker m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

канды́тар

(лац. conditor)

спецыяліст па прыгатаванні салодкіх мучных вырабаў, цукерак і іншых ласункаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

конди́тер канды́тар, -ра м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

confectioner [kənˈfekʃənə] n. канды́тар

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

цуке́рачнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Кандытар, які вырабляе цукеркі.

|| ж. цуке́рачніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цуке́рачнік, ‑а, м.

Кандытар, які вырабляе цукеркі; рабочы цукерачнай фабрыкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)