канда́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. канда́к кандакі́
Р. кандака́ кандако́ў
Д. кандаку́ кандака́м
В. канда́к кандакі́
Т. кандако́м кандака́мі
М. кандаку́ кандака́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

канда́к, -ка́ м., церк. конда́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

канда́к

(гр. kontakion)

кароткая хвалебная песня ў гонар Хрыста, божай маці, святога або царкоўнага свята.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

конда́к церк. канда́к, -ка́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)