камчада́л

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. камчада́л камчада́лы
Р. камчада́ла камчада́лаў
Д. камчада́лу камчада́лам
В. камчада́ла камчада́лаў
Т. камчада́лам камчада́ламі
М. камчада́ле камчада́лах

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

камчада́л камчада́л, -ла м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

камчада́л,

гл. камчадалы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

камчада́лы, ‑аў; адз. камчадал, ‑а, м.; камчадалка, ‑і, ДМ ‑лцы; мн. камчадалкі, ‑лак; ж.

Назва карэннага насельніцтва Камчаткі, дадзеная першымі рускімі пасяленцамі; ітэльмены.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)