камфе́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
камфе́н |
камфе́ны |
| Р. |
камфе́ну |
камфе́наў |
| Д. |
камфе́ну |
камфе́нам |
| В. |
камфе́н |
камфе́ны |
| Т. |
камфе́нам |
камфе́намі |
| М. |
камфе́не |
камфе́нах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
камфе́н
(ад камфара)
вуглевадарод з групы тэрпенаў, бясколернае крышталічнае рэчыва з пахам камфары, якое змяшчаецца ў эфірных алеях, шкіпінары; выкарыстоўваецца для атрымання камфары.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)