кампло́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. кампло́т
Р. кампло́ту
Д. кампло́ту
В. кампло́т
Т. кампло́там
М. кампло́це

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кампло́т, -ту м., уст. компло́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кампло́т, ‑у, М ‑лоце, м.

Змова супраць каго‑, чаго‑н.

[Фр. complot.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кампло́т

(фр. complot)

уст. змова супраць каго-н.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

компло́т книжн., уст. кампло́т, -ту м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)