Verbum

анлайнавы слоўнік

камплексоны

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

камплексо́ны

(ад лац. complexus = сувязь, ахоп)

група арганічных злучэнняў, амінаполікарбонавыя кіслоты і іх вытворныя (напр. двухнатрыевая соль этылендыямінтэтравоцатнай кіслаты).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

камплексо́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

камплексонаме́трыя

(ад камплексоны + -метрыя)

хімічны аналіз, заснаваны на ўтварэнні камплексонаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)