камо́рны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
камо́рны |
камо́рная |
камо́рнае |
камо́рныя |
| Р. |
камо́рнага |
камо́рнай
камо́рнае |
камо́рнага |
камо́рных |
| Д. |
камо́рнаму |
камо́рнай |
камо́рнаму |
камо́рным |
| В. |
камо́рны
камо́рнага |
камо́рную |
камо́рнае |
камо́рныя
камо́рных |
| Т. |
камо́рным |
камо́рнай
камо́рнаю |
камо́рным |
камо́рнымі |
| М. |
камо́рным |
камо́рнай |
камо́рным |
камо́рных |
Крыніцы:
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
камо́ра, -ы, мн. -ы, -мо́р, ж.
1. Халоднае памяшканне пры хаце для захоўвання запасаў ежы, адзення і іншых хатніх рэчаў.
Злажыць сала і мяса ў камору.
2. Бакоўка ў вясковай хаце, дзе спяць.
Дзеці спалі ў каморы.
3. Кантрольны пункт лясніцтва (уст.).
|| памянш. камо́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж. (да 1 і 2 знач.); прым. камо́рачны, -ая, -ае і камо́рны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)