камлы́гавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. камлы́гавы камлы́гавая камлы́гавае камлы́гавыя
Р. камлы́гавага камлы́гавай
камлы́гавае		 камлы́гавага камлы́гавых
Д. камлы́гаваму камлы́гавай камлы́гаваму камлы́гавым
В. камлы́гавы (неадуш.)
камлы́гавага (адуш.)		 камлы́гавую камлы́гавае камлы́гавыя (неадуш.)
камлы́гавых (адуш.)
Т. камлы́гавым камлы́гавай
камлы́гаваю		 камлы́гавым камлы́гавымі
М. камлы́гавым камлы́гавай камлы́гавым камлы́гавых

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

камлы́га, -і, ДМ -лы́зе, мн. -і, -лы́г, ж.

Вялікі абломак якой-н. цвёрдай масы.

К. зямлі.

|| прым. камлы́гавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)