Verbum

анлайнавы слоўнік

каме́дзь

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

каме́дзь, -і, ж. (спец.).

Густы клейкі сок некаторых раслін, які выкарыстоўваецца ў тэхніцы і медыцыне.

|| прым. каме́дны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

каме́дзь ж., хим. каме́дь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

каме́дзь, ‑і, ж.

Густы клейкі сок некаторых дрэў, які выкарыстоўваецца ў тэхніцы і медыцыне.

[Грэч. kommidion.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каме́дзь

(гр. kommidion)

густы клейкі сок некаторых дрэў, які выкарыстоўваецца ў тэкстыльнай прамысловасці, медыцыне і як канцылярскі клей.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

каме́дь хим. каме́дзь, -дзі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

каме́дзісты, ‑ая, ‑ае.

У якім ёсць камедзь. Камедзістыя смалы. Камедзісты парашок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гу́мі, нескл., н.

Густы сок з кары некаторых дрэў, які скарыстоўваецца ў якасці клею; камедзь.

[Лац. gummi з грэч.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ГУ́МІ

(лац. gummi ад грэч. kommi камедзь),

комплексныя поліцукрыды, якія выдзяляюцца некаторымі раслінамі ў месцах пашкоджанняў у выглядзе зацвярдзення празрыстых мас. Гл. таксама Камедзі.

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

гу́мі

(лац. gummi, ад гр. kommi = камедзь, клей)

густы сок з кары некаторых дрэў, які выкарыстоўваецца ў якасці клею; камедзь.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)