Кама́рына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Кама́рына
Р. Кама́рына
Д. Кама́рыну
В. Кама́рына
Т. Кама́рынам
М. Кама́рыне

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ВЯЛІ́КАЕ КАМА́РЫНА,

Камарын, возера ў Рагачоўскім р-не Гомельскай вобл., у пойме Дняпра, з 1 км на У ад г. Рагачоў. Пл. 0,28 км², даўж. 2,4 км, найб. шыр. 100 м. Старычнае. Злучана ручаём з Дняпром.

т. 4, с. 356

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Камары́н

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Камары́н
Р. Камарына́
Д. Камарыну́
В. Камары́н
Т. Камарыно́м
М. Камарыне́

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Кама́рын

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Кама́рын
Р. Кама́рына
Д. Кама́рыну
В. Кама́рын
Т. Кама́рынам
М. Кама́рыне

Крыніцы: krapivabr2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)