Мінскае вышэйшае ваеннае каманднае вучылішча

т. 10, с. 411

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

кама́ндны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кама́ндны кама́ндная кама́нднае кама́ндныя
Р. кама́нднага кама́нднай
кама́нднае
кама́нднага кама́ндных
Д. кама́нднаму кама́нднай кама́нднаму кама́ндным
В. кама́ндны (неадуш.)
кама́нднага (адуш.)
кама́ндную кама́нднае кама́ндныя (неадуш.)
кама́ндных (адуш.)
Т. кама́ндным кама́нднай
кама́нднаю
кама́ндным кама́нднымі
М. кама́ндным кама́нднай кама́ндным кама́ндных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

асабі́ста-кама́ндны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асабі́ста-кама́ндны асабі́ста-кама́ндная асабі́ста-кама́нднае асабі́ста-кама́ндныя
Р. асабі́ста-кама́нднага асабі́ста-кама́нднай
асабі́ста-кама́нднае
асабі́ста-кама́нднага асабі́ста-кама́ндных
Д. асабі́ста-кама́нднаму асабі́ста-кама́нднай асабі́ста-кама́нднаму асабі́ста-кама́ндным
В. асабі́ста-кама́ндны (неадуш.)
асабі́ста-кама́нднага (адуш.)
асабі́ста-кама́ндную асабі́ста-кама́нднае асабі́ста-кама́ндныя (неадуш.)
асабі́ста-кама́ндных (адуш.)
Т. асабі́ста-кама́ндным асабі́ста-кама́нднай
асабі́ста-кама́нднаю
асабі́ста-кама́ндным асабі́ста-кама́нднымі
М. асабі́ста-кама́ндным асабі́ста-кама́нднай асабі́ста-кама́ндным асабі́ста-кама́ндных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

асабо́ва-кама́ндны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асабо́ва-кама́ндны асабо́ва-кама́ндная асабо́ва-кама́нднае асабо́ва-кама́ндныя
Р. асабо́ва-кама́нднага асабо́ва-кама́нднай
асабо́ва-кама́нднае
асабо́ва-кама́нднага асабо́ва-кама́ндных
Д. асабо́ва-кама́нднаму асабо́ва-кама́нднай асабо́ва-кама́нднаму асабо́ва-кама́ндным
В. асабо́ва-кама́ндны (неадуш.)
асабо́ва-кама́нднага (адуш.)
асабо́ва-кама́ндную асабо́ва-кама́нднае асабо́ва-кама́ндныя (неадуш.)
асабо́ва-кама́ндных (адуш.)
Т. асабо́ва-кама́ндным асабо́ва-кама́нднай
асабо́ва-кама́нднаю
асабо́ва-кама́ндным асабо́ва-кама́нднымі
М. асабо́ва-кама́ндным асабо́ва-кама́нднай асабо́ва-кама́ндным асабо́ва-кама́ндных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адміністрацы́йна-кама́ндны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адміністрацы́йна-кама́ндны адміністрацы́йна-кама́ндная адміністрацы́йна-кама́нднае адміністрацы́йна-кама́ндныя
Р. адміністрацы́йна-кама́нднага адміністрацы́йна-кама́нднай
адміністрацы́йна-кама́нднае
адміністрацы́йна-кама́нднага адміністрацы́йна-кама́ндных
Д. адміністрацы́йна-кама́нднаму адміністрацы́йна-кама́нднай адміністрацы́йна-кама́нднаму адміністрацы́йна-кама́ндным
В. адміністрацы́йна-кама́ндны (неадуш.)
адміністрацы́йна-кама́нднага (адуш.)
адміністрацы́йна-кама́ндную адміністрацы́йна-кама́нднае адміністрацы́йна-кама́ндныя (неадуш.)
адміністрацы́йна-кама́ндных (адуш.)
Т. адміністрацы́йна-кама́ндным адміністрацы́йна-кама́нднай
адміністрацы́йна-кама́нднаю
адміністрацы́йна-кама́ндным адміністрацы́йна-кама́нднымі
М. адміністрацы́йна-кама́ндным адміністрацы́йна-кама́нднай адміністрацы́йна-кама́ндным адміністрацы́йна-кама́ндных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Mnnschaftsmeisterschaft

f -, -en спарт. кама́нднае першынство́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

кама́ндны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да каманды (у 1, 3 знач.). Каманднае першынство. Камандны залік.

2. Які мае адносіны да камандавання (у 2 знач.); камандзірскі. Камандныя пасады. Камандныя кадры. Камандны састаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ві́ра

(іт. vira = паварочвай)

Падымай! — каманднае слова ў будаўнікоў, партовых грузчыкаў і інш.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ві́ра

(іт. vira = паварочвай)

каманднае слова са значэннем «падымай уверх!», уласцівае мове партовых грузчыкаў, будаўнікоў (проціл. майна).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

ма́йна

(іт. maina = апускай)

каманднае слова са значэннем «апускай уніз!», уласцівае мове партовых грузчыкаў, будаўнікоў (проціл. віра).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)