Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
кама́ндаванне, -я, н.
1.гл. камандаваць.
2.зб. Асобы, якія стаяць на чале войска, вайсковых падраздзяленняў.
Вярхоўнае к.
К. дывізіі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
кама́ндаваннеср., в разн. знач. кома́ндование;
к. палко́м — кома́ндование полко́м
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
кама́ндаванне, ‑я, н.
1.Дзеяннепаводледзеясл. камандаваць (у 2 знач.). Прыняць камандаванне. □ Партызаны пад камандаваннем Таміліна кінуліся па грэблі да вёскі.Шчарбатаў.
2.зб. Асобы, якія стаяць на чале войска, вайсковых падраздзяленняў і інш. Вярхоўнае камандаванне. Загад камандавання. □ Таварыш Руднеў! Вы ў гэтым годзе трэцяга парушальніка затрымалі. Прадстаўляем матэрыял камандаванню для ўрадавай узнагароды.Гурскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кама́ндаваннен.
1.зборн. Kommándo n -s, -s, Léitung f -, -en;
гало́ўнае кама́ндаваннеÓberkommando n -s;
2. (дзеянне) Trúppenführung f -, -en, Kommándo n;
пад кама́ндаваннемúnter dem Beféhl von (D);
прыня́ць кама́ндаванне den Óberbefehl übernéhmen* (надкім-н. über A);
адмо́віцца ад кама́ндавання das Kommándo ábgeben* (кім-н. über A)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
кама́ндаваць, -дую, -дуеш, -дуе; -дуй; незак.
1. Вымаўляць словы каманды, аддаваць каму-н. каманду.
2.кім-чым. Быць камандзірам.
К. палком.
К. парадам.
3.перан., кім-чым, над кім-чым і без дап. Загадваць, аддаваць распараджэнні (разм.).
Ніхто не любіць, каб ім камандавалі.
|| зак.скама́ндаваць, -дую, -дуеш, -дуе; -дуй (да 1 і 3 знач.) ізакама́ндаваць, -дую, -дуеш, -дуе; -дуй; -даваны (да 1 знач.).
|| наз.кама́ндаванне, -я, н. (да 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Заходняе Галоўнае камандаванне (у Вял. Айч. вайну) 3/243
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)