каліфа́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. каліфа́т
Р. каліфа́та
Д. каліфа́ту
В. каліфа́т
Т. каліфа́там
М. каліфа́це

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

каліфа́т м., см. халіфа́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

каліфа́т, ‑а, М ‑фаце, м.

Тое, што і халіфат.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каліфа́т

(ад каліф)

тое, што і халіфат.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

калифа́т ист. каліфа́т, -та м.; см. халифа́т.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

caliphate

[ˈkælɪfeɪt]

n.

каліфа́т -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)