Петрыкаўскае радовішча калійных солей

т. 12, с. 337

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ВЕРХНЯКА́МСКАЕ РАДО́ВІШЧА КАЛІ́ЙНЫХ СО́ЛЕЙ,

у Пермскай вобл. Расійскай Федэрацыі. На левым беразе р. Кама, паміж р. Вішара на Пн і р. Яйва на Пд. Саляныя пароды прадстаўлены лінзападобным пакладам, выцягнутым з Пн на Пд на 200 км, шыр. да 50 км, пл. 6,5 тыс. км². Саляносныя адклады ніжняй і верхняй пярмі. Паклад калійных солей мае працягласць 136 км, шыр. да 40 км, пл. 3,5 тыс. км². Радовішча адкрыта ў 1925, распрацоўваецца з 1933. Прамысл. запасы 3,8 млрд. т (сільвініт, карналіт і інш. солі), перспектыўныя 15,7 млрд. т. Цэнтры здабычы — г. Беразнікі, г. Салікамск. Калійныя солі выкарыстоўваюцца для вытв-сці ўгнаенняў.

т. 4, с. 111

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Петрыкаўскае радовішча калійных і каменнай солей 8/424; 9/515; 12/16

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Старобінскае радовішча калійных і каменнай солей

т. 15, с. 161

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Старобінскае радовішча калійных і каменнай солей 2/213; 3/315; 5/257, 298; 7/231; 9/331, 515; 10/50; 11/577; 12/16, 501

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

калі́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. калі́йны калі́йная калі́йнае калі́йныя
Р. калі́йнага калі́йнай
калі́йнае
калі́йнага калі́йных
Д. калі́йнаму калі́йнай калі́йнаму калі́йным
В. калі́йны (неадуш.)
калі́йнага (адуш.)
калі́йную калі́йнае калі́йныя (неадуш.)
калі́йных (адуш.)
Т. калі́йным калі́йнай
калі́йнаю
калі́йным калі́йнымі
М. калі́йным калі́йнай калі́йным калі́йных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

фо́сфарна-калі́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. фо́сфарна-калі́йны фо́сфарна-калі́йная фо́сфарна-калі́йнае фо́сфарна-калі́йныя
Р. фо́сфарна-калі́йнага фо́сфарна-калі́йнай
фо́сфарна-калі́йнае
фо́сфарна-калі́йнага фо́сфарна-калі́йных
Д. фо́сфарна-калі́йнаму фо́сфарна-калі́йнай фо́сфарна-калі́йнаму фо́сфарна-калі́йным
В. фо́сфарна-калі́йны (неадуш.)
фо́сфарна-калі́йнага (адуш.)
фо́сфарна-калі́йную фо́сфарна-калі́йнае фо́сфарна-калі́йныя (неадуш.)
фо́сфарна-калі́йных (адуш.)
Т. фо́сфарна-калі́йным фо́сфарна-калі́йнай
фо́сфарна-калі́йнаю
фо́сфарна-калі́йным фо́сфарна-калі́йнымі
М. фо́сфарна-калі́йным фо́сфарна-калі́йнай фо́сфарна-калі́йным фо́сфарна-калі́йных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

азо́тна-калі́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. азо́тна-калі́йны азо́тна-калі́йная азо́тна-калі́йнае азо́тна-калі́йныя
Р. азо́тна-калі́йнага азо́тна-калі́йнай
азо́тна-калі́йнае
азо́тна-калі́йнага азо́тна-калі́йных
Д. азо́тна-калі́йнаму азо́тна-калі́йнай азо́тна-калі́йнаму азо́тна-калі́йным
В. азо́тна-калі́йны (неадуш.)
азо́тна-калі́йнага (адуш.)
азо́тна-калі́йную азо́тна-калі́йнае азо́тна-калі́йныя (неадуш.)
азо́тна-калі́йных (адуш.)
Т. азо́тна-калі́йным азо́тна-калі́йнай
азо́тна-калі́йнаю
азо́тна-калі́йным азо́тна-калі́йнымі
М. азо́тна-калі́йным азо́тна-калі́йнай азо́тна-калі́йным азо́тна-калі́йных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

фо́сфарна-ка́лійны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. фо́сфарна-ка́лійны фо́сфарна-ка́лійная фо́сфарна-ка́лійнае фо́сфарна-ка́лійныя
Р. фо́сфарна-ка́лійнага фо́сфарна-ка́лійнай
фо́сфарна-ка́лійнае
фо́сфарна-ка́лійнага фо́сфарна-ка́лійных
Д. фо́сфарна-ка́лійнаму фо́сфарна-ка́лійнай фо́сфарна-ка́лійнаму фо́сфарна-ка́лійным
В. фо́сфарна-ка́лійны (неадуш.) фо́сфарна-ка́лійную фо́сфарна-ка́лійнае фо́сфарна-ка́лійныя (неадуш.)
Т. фо́сфарна-ка́лійным фо́сфарна-ка́лійнай
фо́сфарна-ка́лійнаю
фо́сфарна-ка́лійным фо́сфарна-ка́лійнымі
М. фо́сфарна-ка́лійным фо́сфарна-ка́лійнай фо́сфарна-ка́лійным фо́сфарна-ка́лійных

Крыніцы: prym2009.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сільві́н

(н.-лац. sylvin, ад Sylvius = прозвішча гал. урача і хіміка 17 ст.)

мінерал класа хларыдаў, празрысты, бясколерны, падобны да каменнай солі; выкарыстоўваецца для вырабу калійных угнаенняў, розных калійных прэпаратаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)