Каліевая салетра 1/168; 9/329

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

ка́ліевы, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і калійны. Каліевая соль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ка́ліевы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ка́ліевы ка́ліевая ка́ліевае ка́ліевыя
Р. ка́ліевага ка́ліевай
ка́ліевае		 ка́ліевага ка́ліевых
Д. ка́ліеваму ка́ліевай ка́ліеваму ка́ліевым
В. ка́ліевы (неадуш.)
ка́ліевага (адуш.)		 ка́ліевую ка́ліевае ка́ліевыя (неадуш.)
ка́ліевых (адуш.)
Т. ка́ліевым ка́ліевай
ка́ліеваю		 ка́ліевым ка́ліевымі
М. ка́ліевым ка́ліевай ка́ліевым ка́ліевых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ка́лій, ‑ю, м.

Хімічны элемент, метал серабрыста-белага колеру.

•••

Марганцавакіслы калій — каліевая соль марганцавай кіслаты ў выглядзе цёмна-фіялетавых крышталяў.

[Араб. kali.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ВІ́ННЫ КА́МЕНЬ,

кіслая каліевая соль віннакаменнай кіслаты, гідратартрат калію, C4H5O6K. Утвараецца пры браджэнні вінаграднага соку (выпадае пры адстоі він). Выкарыстоўваюць у вытв-сці віннакаменнай к-ты і таргратаў інш. металаў, як пратраву пры фарбаванні тканін (гл. Вінныя кіслоты).

т. 4, с. 186

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)