калё́вачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. калё́вачны калё́вачная калё́вачнае калё́вачныя
Р. калё́вачнага калё́вачнай
калё́вачнае		 калё́вачнага калё́вачных
Д. калё́вачнаму калё́вачнай калё́вачнаму калё́вачным
В. калё́вачны (неадуш.)
калё́вачнага (адуш.)		 калё́вачную калё́вачнае калё́вачныя (неадуш.)
калё́вачных (адуш.)
Т. калё́вачным калё́вачнай
калё́вачнаю		 калё́вачным калё́вачнымі
М. калё́вачным калё́вачнай калё́вачным калё́вачных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

калёвачны стол. калёвочный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

калёвачны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць для калёўкі (у 1 знач.). Калёвачны станок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Калёвачны станок 5/256; 10/83

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

калёвочный калёвачны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)