каляжа́нка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
каляжа́нка |
каляжа́нкі |
| Р. |
каляжа́нкі |
каляжа́нак |
| Д. |
каляжа́нцы |
каляжа́нкам |
| В. |
каляжа́нку |
каляжа́нак |
| Т. |
каляжа́нкай каляжа́нкаю |
каляжа́нкамі |
| М. |
каляжа́нцы |
каляжа́нках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
каляжа́нка ж Kollégin f -, -nen, Fréundin f -, -nen
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Fréundin
f -, -nen
1) сябро́ўка; каляжа́нка
2) ама́тарка
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
whom [hu:m] pron. fml
1. каго́, каму́;
with whom з кім;
about whom аб кім, пра каго́
2. яко́га, яку́ю, які́х;
The girl whom you’re talking about is my colleague. Дзяўчына, пра якую ты гаворыш, мая каляжанка.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)