каля́дка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
каля́дка |
каля́дкі |
| Р. |
каля́дкі |
каля́дак |
| Д. |
каля́дцы |
каля́дкам |
| В. |
каля́дку |
каля́дкі |
| Т. |
каля́дкай каля́дкаю |
каля́дкамі |
| М. |
каля́дцы |
каля́дках |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
noël
[noʊˈel]
n.
калядна́я пе́сьня, каля́дка f.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
kantyczka
ж.
1. калядка;
2. кантычка (зборнік рэлігійных і калядных песень)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)