каля́дка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
каля́дка |
каля́дкі |
| Р. |
каля́дкі |
каля́дак |
| Д. |
каля́дцы |
каля́дкам |
| В. |
каля́дку |
каля́дкі |
| Т. |
каля́дкай каля́дкаю |
каля́дкамі |
| М. |
каля́дцы |
каля́дках |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Калядка Л. С. 5/283; 7/239
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
noël
[noʊˈel]
n.
калядна́я пе́сьня, каля́дка f.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
kantyczka
ж.
1. калядка;
2. кантычка (зборнік рэлігійных і калядных песень)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)