сліва калючая

т. 15, с. 7

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

асо́т, -у, М асо́це, м.

Калючая расліна, пустазелле.

|| прым. асо́тавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

калю́чы, -ая, -ае.

1. Які мае калючкі, з калючкамі.

К. дрот.

Калючая ружа.

2. Які колецца, робіць уколы.

Калючая барада.

К. ржэўнік.

3. перан. Са злой насмешкай, нядобры.

Калючае слова.

К. позірк.

4. перан. Які непрыхільна, недаверліва ставіцца да ўсяго; нелюдзімы, злосны (пра чалавека).

|| наз. калю́часць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

барбары́с, -у, м.

Калючая кустовая расліна сямейства барбарысавых з дробнымі чырвонымі ягадамі, а таксама самі ягады.

|| прым. барбары́савы, -ая, -ае.

Барбарысавае варэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дзяржыдрэ́ва, ‑а, н.

Калючая расліна сямейства крушынавых; скарыстоўваецца для жывых агароджаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

калю́чы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. калю́чы калю́чая калю́чае калю́чыя
Р. калю́чага калю́чай
калю́чае		 калю́чага калю́чых
Д. калю́чаму калю́чай калю́чаму калю́чым
В. калю́чы (неадуш.)
калю́чага (адуш.)		 калю́чую калю́чае калю́чыя (неадуш.)
калю́чых (адуш.)
Т. калю́чым калю́чай
калю́чаю		 калю́чым калю́чымі
М. калю́чым калю́чай калю́чым калю́чых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

агрэ́ст, -у, М -сце, м.

Калючая садовая кустовая расліна з кісла-салодкімі буйнымі ягадамі, а таксама ягады гэтай расліны.

|| прым. агрэ́ставы, -ая, -ае.

Агрэставае варэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чартапало́х, -у, М -ло́се, м.

Шматгадовая калючая расліна сямейства складанакветных з перыстарассечаным лісцем і пурпурова-сінімі кветкамі.

Каля паркана буяў ч.

|| прым. чартапало́хавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абляпі́ха, -і, ДМ -ляпісе, ж.

Высокая калючая кустовая расліна з ядомымі кіславатымі ягадамі, а таксама самі ягады.

Варэнне з абляпіхі.

|| прым. абляпі́хавы, -ая, -ае.

А. алей.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Dórnhecke

f -, -n калю́чая агаро́джа

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)