калмы́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. калмы́цкі калмы́цкая калмы́цкае калмы́цкія
Р. калмы́цкага калмы́цкай
калмы́цкае		 калмы́цкага калмы́цкіх
Д. калмы́цкаму калмы́цкай калмы́цкаму калмы́цкім
В. калмы́цкі (неадуш.)
калмы́цкага (адуш.)		 калмы́цкую калмы́цкае калмы́цкія (неадуш.)
калмы́цкіх (адуш.)
Т. калмы́цкім калмы́цкай
калмы́цкаю		 калмы́цкім калмы́цкімі
М. калмы́цкім калмы́цкай калмы́цкім калмы́цкіх

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

калмы́цкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да калмыка, калмыкаў, належыць ім. Калмыцкая мова. Калмыцкая культура.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

калмы́цкі kalmückisch

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

калмы́кі, -аў, адз. калмы́к, -а, м.

Народ, што складае асноўнае насельніцтва Рэспублікі Калмыкія, якая ўваходзіць у склад Расійскай Федэрацыі.

|| ж. калмы́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак.

|| прым. калмы́цкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

калмы́цкий калмы́цкі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

kałmucki

калмыцкі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

kalmückisch

a калмы́цкі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)