калка́н
‘рыба’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
калка́н |
калка́ны |
| Р. |
калка́на |
калка́наў |
| Д. |
калка́ну |
калка́нам |
| В. |
калка́на |
калка́наў |
| Т. |
калка́нам |
калка́намі |
| М. |
калка́не |
калка́нах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
калка́н
(тур. kalkan)
рыба атрада камбалападобных, якая водзіцца пераважна ў Чорным і Адрыятычным морах.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)