кале́га, -і, ДМ -у, Т -ам, м.; ДМ -ле́зе, Т -ай (-аю), ж., мн. -і, -ле́г.

Таварыш па прафесіі, па працы, па вучобе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кале́га

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. кале́га кале́гі
Р. кале́гі кале́г
Д. кале́гу кале́гам
В. кале́гу кале́г
Т. кале́гам кале́гамі
М. кале́гу кале́гах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кале́га

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. кале́га кале́гі
Р. кале́гі кале́г
Д. кале́зе кале́гам
В. кале́гу кале́г
Т. кале́гай
кале́гаю		 кале́гамі
М. кале́зе кале́гах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кале́га м. и ж. колле́га

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кале́га, ‑і, ДМ ‑у, Т ‑ам, м., ДМ ‑лезе, Т ‑ай, ж.

Таварыш па прафесіі, па рабоце, па вучобе. Крышачку ўзрушаныя, узаемна прыветлівыя, настаўнікі жартамі сустракалі кожнага свайго калегу. Шамякін. [Аржанец] ведаў дзяўчыну яшчэ ў пушчы, калі яна віталася з ім нясмела, і называла дзядзем. А вось ужо і калега па працы! Брыль.

[Лац. collega.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кале́га м. ж. Kollége m -n, -n (мужчына), Kollégin f -, -nen (жанчына)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

кале́га

(лац. collega)

асоба аднолькавай з кім-н. прафесіі, спецыяльнасці, таварыш па працы або занятках.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

кале́га

(лац. collega)

асоба аднолькавай з кім-н. прафесіі, спецыяльнасці, таварыш па працы або занятках.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

колле́га кале́га, -гі м. и ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сослужи́вец м. тава́рыш (кале́га) па слу́жбе;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)