калга́снік, -а, мн. -і, -аў, м.

Член калгаса.

|| ж. калга́сніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

калга́снік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. калга́снік калга́снікі
Р. калга́сніка калга́снікаў
Д. калга́сніку калга́снікам
В. калга́сніка калга́снікаў
Т. калга́снікам калга́снікамі
М. калга́сніку калга́сніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

калга́снік м. колхо́зник

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

калга́снік, ‑а, м.

Член калгаса. Пасля вячэры дзед Мікалай расказаў мне ўвесь свой доўгі жыццёвы шлях: шлях панскага батрака — селяніна-бедняка — калгасніка-ўдарніка. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

калга́снік м. Kólchosbauer m -n, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Заслужаны калгаснік 4/512; 5/249

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

«Калгаснік Беларусі» (час.), гл. «Сельское хозяйство Белоруссии»

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

«Калгаснік Беларусі» (газ.) 2/222; 5/251, гл. «Сельская газета»

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

«Прылежны калгаснік» [газ., Ушацкі падп. РК КП(б)Б] 8/15; 9/60

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

«Калгаснік Капыльшчыны» [газ., Капыльскі падп. РК КП(б)Б] 8/16; 9/61

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)