Verbum

анлайнавы слоўнік

кала́пс

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кала́пс, -у, м.

1. Раптоўнае зніжэнне сардэчнай дзейнасці, якое суправаджаецца слабасцю, часам стратай прытомнасці і пагражае смерцю (спец.).

2. перан. Крах, разбурэнне якой-н. структуры ў выніку поўнага крызісу сістэмы.

Эканамічны к.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кала́пс, -су м., мед. колла́пс

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кала́пс, ‑у, м.

Раптоўнае моцнае зніжэнне сардэчнай дзейнасці, якое суправаджаецца слабасцю, часам стратай прытомнасці і пагражае смерцю.

[Ад лац. collapsus — які страціў прытомнасць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Калапс (у астраноміі) 4/548; 5/244—245

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Калапс (у медыцыне) 1/131; 3/419; 5/131, 245, 441

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

калапс,

у астраноміі.

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

калапс,

у медыцыне.

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

кала́пс м.

1. мед. Kolláps m -es, -e;

2. (крах) Zusámmenbruch m -s, -brüche, Kolláps m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

кала́пс

(лац. collapsus = які страціў прытомнасць)

1) раптоўнае моцнае зніжэнне сардэчнай дзейнасці, якое суправаджаецца слабасцю, часам стратай прытомнасці і пагражае смерцю;

2) катастрафічнае сцісканне масіўнай зоркі пад уздзеяннем сіл прыцяжэння (гравітацыйны к.);

3) татальнае разбурэнне важных жыццядзейных сувязей і цэласці якога-н. утварэння або сістэмы, грамадства або дзяржавы; катастрофа, пагібель.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)