каландрава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. каландру́ю каландру́ем
2-я ас. каландру́еш каландру́еце
3-я ас. каландру́е каландру́юць
Прошлы час
м. каландрава́ў каландрава́лі
ж. каландрава́ла
н. каландрава́ла
Загадны лад
2-я ас. каландру́й каландру́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час каландру́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

каландрава́ць несов., тех. каландри́ровать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

каландрава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак., што.

Пракатваць на каландры, каб надаць гладкасць, глянцавітасць і пад. Каландраваць палатно.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каландри́ровать несов., спец. каландрава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

каландрава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. каландраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каландрава́цца, ‑руецца; незак.

1. Паддавацца каландраванню.

2. Зал. да каландраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)