кала́навы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
кала́навы |
кала́навая |
кала́навае |
кала́навыя |
| Р. |
кала́навага |
кала́навай
кала́навае |
кала́навага |
кала́навых |
| Д. |
кала́наваму |
кала́навай |
кала́наваму |
кала́навым |
| В. |
кала́навы (неадуш.)
кала́навага (адуш.) |
кала́навую |
кала́навае |
кала́навыя (неадуш.)
кала́навых (адуш.) |
| Т. |
кала́навым |
кала́навай
кала́наваю |
кала́навым |
кала́навымі |
| М. |
кала́навым |
кала́навай |
кала́навым |
кала́навых |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
кала́н, -а, мн. -ы, -аў, м.
Марская драпежная ластаногая млекакормячая жывёліна сямейства куніцавых; марская выдра.
|| прым. кала́навы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
кала́ний кала́навы, кала́наў; см. кала́н.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)