каламі́ты

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. каламі́ты
Р. каламі́таў
Д. каламі́там
В. каламі́ты
Т. каламі́тамі
М. каламі́тах

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

каламі́ты, -таў (ед. каламі́т м.) палеонт. калами́ты

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

каламі́ты

(н.-лац. calamitacea, ад гр. kalamos = трыснёг)

сямейства вымерлых дрэвападобных членістасцябловых раслін класа хвашчовых, якія існавалі ў палеазоі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

каламі́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. каламі́т каламі́ты
Р. каламі́та каламі́таў
Д. каламі́ту каламі́там
В. каламі́т каламі́ты
Т. каламі́там каламі́тамі
М. каламі́це каламі́тах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)