каламін

т. 7, с. 449

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

каламі́н

(с.-лац. calamina, ад ар. kadmeia = цынкавая руда)

мінерал класа сілікатаў, бясколерны або шараватага, жоўтага і іншых колераў, руда цынку.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

calamine [ˈkæləmaɪn] n. каламі́н;

calamine lotion каламі́навы ласьён

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ГАЛМЕ́Й,

мінерал, тое, што каламін.

т. 4, с. 466

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ГЕМІМАРФІ́Т,

мінерал, тое, што каламін.

т. 5, с. 148

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

гемімарфі́т

(ад гемі- + гр. morphe = выгляд)

тое, што і каламін.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)