кактус назоўнік | мужчынскі род

Паўднёвая расліна з мясістым сцяблом і калючкамі замест лісця.

|| прыметнік: кактусавы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

ка́ктус м., бот. ка́ктус

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

ка́ктус бот. ка́ктус, -са и (собир.) -су м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

кактус, ‑а, м.

Паўднёвая расліна з бязлістым мясіста-сакавітым сцяблом, укрытым калючкамі.

[Лац. cactus.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ка́ктус м бат Káktus m -, -te¦en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Ка́ктус ’расліна сям. Cactaceace’ (БРС, ТСБМ). У ТСБМ недакладная дэфініцыя: ’паўднёвая расліна з бязлістым мясіста-сакавітым сцяблом, укрытым калючкамі’. Па-першае, кактусы сустракаюцца ад Канады да Патагоніі, а па-другое, ёсць расліны з нармальна развітым лісцем (род Peireskia). Запазычанне кніжнага характару з ням. Kaktus або англ. cactus, якія ўзыходзяць да грэч. κακτός.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ігольчасты прыметнік

Пакрыты вялікай колькасцю іголак (да 2 знач.).

  • І. кактус.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

ігольчасты, ‑ая, ‑ае.

Пакрыты вялікай колькасцю іголак (у 3 знач.). Ігольчасты кактус.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

cactus [ˈkæktəs] n. (pl. cactuses or cacti) ка́ктус

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

kaktus

м. кактус

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)