ка́ктус

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ка́ктус ка́ктусы
Р. ка́ктуса ка́ктусаў
Д. ка́ктусу ка́ктусам
В. ка́ктус ка́ктусы
Т. ка́ктусам ка́ктусамі
М. ка́ктусе ка́ктусах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ка́ктус, -а, мн. -ы, -аў, м.

Паўднёвая расліна з мясістым сцяблом і калючкамі замест лісця.

|| прым. ка́ктусавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ка́ктус м., бот. ка́ктус

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ка́ктус бот. ка́ктус, -са и (собир.) -су м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ка́ктус, ‑а, м.

Паўднёвая расліна з бязлістым мясіста-сакавітым сцяблом, укрытым калючкамі.

[Лац. cactus.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ка́ктус м бат Káktus m -, -te¦en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Ка́ктус ’расліна сям. Cactaceace’ (БРС, ТСБМ). У ТСБМ недакладная дэфініцыя: ’паўднёвая расліна з бязлістым мясіста-сакавітым сцяблом, укрытым калючкамі’. Па-першае, кактусы сустракаюцца ад Канады да Патагоніі, а па-другое, ёсць расліны з нармальна развітым лісцем (род Peireskia). Запазычанне кніжнага характару з ням. Kaktus або англ. cactus, якія ўзыходзяць да грэч. κακτός.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

іго́льчасты, -ая, -ае.

Пакрыты вялікай колькасцю іголак (у 3 знач.).

І. кактус.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

іго́льчасты, ‑ая, ‑ае.

Пакрыты вялікай колькасцю іголак (у 3 знач.). Ігольчасты кактус.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

cactus [ˈkæktəs] n. (pl. cactuses or cacti) ка́ктус

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)