ка́йра

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ка́йра ка́йры
Р. ка́йры ка́йраў
Д. ка́йры ка́йрам
В. ка́йру ка́йраў
Т. ка́йрай
ка́йраю		 ка́йрамі
М. ка́йры ка́йрах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ка́йра ж., зоол. ка́йра

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ка́йра зоол. ка́йра, -ры ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ка́йра, ‑ы, ж.

Марская палярная птушка сямейства чысцікаў з чарнавата-бурым апярэннем зверху і белым знізу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ка́йра

(ад эст. kaur)

марская палярная птушка сям. чысцікавых з чарнавата-бурым апярэннем зверху і белым знізу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

guillemot [ˈgɪlɪmɒt] n. zool. ка́йра (птушка)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)