кайда́навы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кайда́навы кайда́навая кайда́навае кайда́навыя
Р. кайда́навага кайда́навай
кайда́навае		 кайда́навага кайда́навых
Д. кайда́наваму кайда́навай кайда́наваму кайда́навым
В. кайда́навы (неадуш.)
кайда́навага (адуш.)		 кайда́навую кайда́навае кайда́навыя (неадуш.)
кайда́навых (адуш.)
Т. кайда́навым кайда́навай
кайда́наваю		 кайда́навым кайда́навымі
М. кайда́навым кайда́навай кайда́навым кайда́навых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

кайда́навы, см. кайда́нны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кайда́навы, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і кайданны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кайда́навы Kétten-;

кайда́навы звон Kéttenrasseln n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

кайданы́, -о́ў і кайда́ны, -аў.

Злучаныя ланцугом жалезныя кольцы, якія надзяваюцца на рукі і ногі тым, хто абвінавачваецца ў цяжкіх злачынствах.

Закаваць у к.

|| прым. кайда́навы, -ая, -ае і кайда́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

канда́льный

1. прил. кайда́нны, кайда́навы;

2. сущ. кайда́ннік, -ка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)