казуа́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
казуа́льны |
казуа́льная |
казуа́льнае |
казуа́льныя |
| Р. |
казуа́льнага |
казуа́льнай
казуа́льнае |
казуа́льнага |
казуа́льных |
| Д. |
казуа́льнаму |
казуа́льнай |
казуа́льнаму |
казуа́льным |
| В. |
казуа́льны (неадуш.)
казуа́льнага (адуш.) |
казуа́льную |
казуа́льнае |
казуа́льныя (неадуш.)
казуа́льных (адуш.) |
| Т. |
казуа́льным |
казуа́льнай
казуа́льнаю |
казуа́льным |
казуа́льнымі |
| М. |
казуа́льным |
казуа́льнай |
казуа́льным |
казуа́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
казуа́льны филос. казуа́льный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
казуа́льны
(лац. casualis, ад casus + выпадак)
выпадковы, які не паддаецца абагульненню.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
казуа́льны
(лац. casualis, ад casus = выпадак)
выпадковы, які не паддаецца абагульненню.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
казуа́льный филос. казуа́льны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)