казлято́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
казлято́н |
казлято́ны |
| Р. |
казлято́ну |
казлято́наў |
| Д. |
казлято́ну |
казлято́нам |
| В. |
казлято́н |
казлято́ны |
| Т. |
казлято́нам |
казлято́намі |
| М. |
казлято́не |
казлято́нах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
казлято́н, -ну м., прост., ирон. козлето́н
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
казлято́н, ‑у, м.
Разм. іран. Непрыемны, фальшывы голас у спевака.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
козлето́н ирон. казлято́н, -ну м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)