кажу́шны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кажу́шны кажу́шная кажу́шнае кажу́шныя
Р. кажу́шнага кажу́шнай
кажу́шнае		 кажу́шнага кажу́шных
Д. кажу́шнаму кажу́шнай кажу́шнаму кажу́шным
В. кажу́шны (неадуш.)
кажу́шнага (адуш.)		 кажу́шную кажу́шнае кажу́шныя (неадуш.)
кажу́шных (адуш.)
Т. кажу́шным кажу́шнай
кажу́шнаю		 кажу́шным кажу́шнымі
М. кажу́шным кажу́шнай кажу́шным кажу́шных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кажу́шны тулу́пный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кажу́шны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да кажуха (у 1 знач.). Кажушная латка.

2. Зроблены з кажуха або з аўчыны. Кажушныя рукавіцы. □ Ляпнула клямка, з дзвярэй выйшаў ускудлачаны стары ў палатняных сподніках і ў кажушнай камізэльцы. Грахоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кажу́х, -а́, М -жусе́, мн. -і́, -о́ў, м.

1. Доўгая верхняя вопратка з вырабленых аўчын.

Пашыць к. з аўчын.

Мотальскі к.

2. Пакрыццё, футляр з жалеза, цэглы, дрэва і пад. для ізаляцыі або засцярогі збудаванняў, механізмаў ці іх частак (спец.).

|| памянш. кажушо́к, -шка́, мн. -шкі́, -шко́ў, м. (да 1 знач.).

|| прым. кажу́шны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тулу́пный кажу́шны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)