каге́зія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. каге́зія
Р. каге́зіі
Д. каге́зіі
В. каге́зію
Т. каге́зіяй
каге́зіяю
М. каге́зіі

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

кагезія

т. 7, с. 403

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

каге́зія ж фіз Kohäsin f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

каге́зія

(лац. cohaesus = звязаны)

зліпанне частак цвёрдага цела або вадкасці пры іх кантакце.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

cohesion [kəʊˈhi:ʒn] n.

1. су́вязь; зго́да; згуртава́насць;

economic cohesion эканамі́чная інтэгра́цыя

2. ling. каге́зія

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Kohäsin

f - спец. су́вязь, счапле́нне, звя́знасць, каге́зія

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

cohesion

[koʊˈhi:ʒən]

n.

1) счапле́ньне, счэ́пліваньне n.; злучэ́ньне n., імкне́ньне трыма́цца ра́зам

2) Phys. каге́зія f., сі́ла счапле́ньня

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)