кага́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
кага́льны |
кага́льная |
кага́льнае |
кага́льныя |
| Р. |
кага́льнага |
кага́льнай
кага́льнае |
кага́льнага |
кага́льных |
| Д. |
кага́льнаму |
кага́льнай |
кага́льнаму |
кага́льным |
| В. |
кага́льны (неадуш.)
кага́льнага (адуш.) |
кага́льную |
кага́льнае |
кага́льныя (неадуш.)
кага́льных (адуш.) |
| Т. |
кага́льным |
кага́льнай
кага́льнаю |
кага́льным |
кага́льнымі |
| М. |
кага́льным |
кага́льнай |
кага́льным |
кага́льных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
кага́льны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да кагалу (у 1 знач.). Кагальны статут.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кага́л, -у, м.
1. Яўрэйскае абшчыннае самакіраванне і сама абшчына ў Польшчы ў 16—19 стст. (гіст.).
2. перан. Шумны натоўп, зборышча (разм.).
Сход нагадваў бязладны к.
3. у знач. прысл. кага́лам. Сумесна, гуртам, усе разам (разм).
Усе к. патрабуюць чагосьці.
|| прым. кага́льны, -ая, -ае (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)