ка́верза, -ы, мн. -ы, -верз і -аў, ж. (разм.).

Інтрыга, падкопы.

Падстроіць яму каверзу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ка́верза

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ка́верза ка́верзы
Р. ка́верзы ка́верз
ка́верзаў
Д. ка́верзе ка́верзам
В. ка́верзу ка́верзы
Т. ка́верзай
ка́верзаю
ка́верзамі
М. ка́верзе ка́верзах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ка́верза ка́верза, -зы ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ка́верза ж., разг. ка́верза, подво́х м.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ка́верза, ‑ы, ж.

Разм. Інтрыга, падкопы. — Сёй-той імкнуўся націснуць на ваш калгас, даўшы палёгку другім, вы думаеце выпадкова? — Для мяне важней было перш уладкаваць неадкладныя справы ў калгасе, чым заняцца каверзамі. Хадкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ка́верза ж разм

1. (выхадка) Schikne f -, -n;

2. (інтрыга) Intrge f -, -n, Ränke pl;

учыні́ць каму ка́верзу j-m inen bösen Streich spelen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Ка́верза ’інтрыга, падколы’ (БРС, ТСБМ). Статус літар. слова няясны (ТСБМ цытуе Хадкевіча), выглядае русізмам. У гаворках адзначана анкетай Жакавай (гл. каверзня). Магчыма, яно вядома больш шырока. У формах каверзь ’лухта’, каверза ’паклёп, брахня’ слова сустракаецца ў Вілейскім р‑не.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

кля́уза ж., разг. паклёп, -пу м.; (каверза) ка́верза, -зы ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падэ́сць ж., разг. ка́верза, па́кость

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Sptzfindigkeit

f -, -en

1) хі́трасць, хітраму́драсць, выкру́тлівасць

2) ка́верза

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)