кавале́рства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. кавале́рства
Р. кавале́рства
Д. кавале́рству
В. кавале́рства
Т. кавале́рствам
М. кавале́рстве

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кавале́рства, ‑а, н.

Стан, паводзіны кавалера. Часамі ж да іх і хлопцы далучацца, бо былі такія, што і пажартаваць ужо любілі з дзяўчатамі і так ці іначай сваё кавалерства выказвалі. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

bachelorhood

[ˈbætʃələrhʊd]

n.

кавале́рства n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)