адламаць дзеяслоў | закончанае трыванне
Ломячы, зламаўшы, аддзяліць.
- А.
кавалак хлеба.
|| незакончанае трыванне: адломліваць і адломваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
адламаць дзеяслоў | закончанае трыванне
Ломячы, зламаўшы, аддзяліць.
|| незакончанае трыванне: адломліваць і адломваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
агрызак назоўнік | мужчынскі род
Абгрызены
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
пакоўка назоўнік | жаночы род | спецыяльны тэрмін
Загатоўка, апрацаваны каваннем або штампаваннем
|| прыметнік: паковачны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
кардонка назоўнік | жаночы род | размоўнае
Каробка з кардону.
Невялікі
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
цяльпук назоўнік | мужчынскі род | размоўнае
Кароткі тоўсты
Пра нязграбнага непаваротлівага чалавека, дзіця.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
кус
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
ж
◊
ж
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
выкусіць дзеяслоў | закончанае трыванне
Укусіўшы зубамі, выесці, выгрызці
|| незакончанае трыванне: выкусваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
адломак назоўнік | мужчынскі род
Адламаны
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
акравак назоўнік | мужчынскі род
Абрэзак,
|| прыметнік: акраўкавы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)