кабура́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. кабура́ кабуры́
Р. кабуры́ кабу́р
Д. кабуры́ кабура́м
В. кабуру́ кабуры́
Т. кабуро́й
кабуро́ю		 кабура́мі
М. кабуры́ кабура́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

кабура́, -ы́, мн. -ы́, -бу́р, ж.

1. Цвёрды чахол для рэвальвера, пісталета.

2. Скураная сумка збоку кавалерыйскага сядла.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кабура́ ж. кобура́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кабура́, ‑ы, ж.

1. Футляр для пісталета або рэвальвера. Сцёпка раз-пораз на бягу папраўляў кабуру з наганам. Хомчанка. Станіслаў расшпільвае шынель, вымае з кабуры браўнінг, настаўляе яго на фурмапа. Мікуліч.

2. Скураная сумка збоку кавалерыйскага сядла.

[Ад цюрк. кубур — калчан.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кабура́ ж Revolvertasche [-´vɔlvər-] f -, -n, Pistólentasche f

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

кабу́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кабу́р кабу́ры
Р. кабу́ра кабу́раў
Д. кабу́ру кабу́рам
В. кабу́р кабу́ры
Т. кабу́рам кабу́рамі
М. кабу́ры кабу́рах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

кабура́

(рус. кобура, ад цюрк. kubur = калчан)

1) футляр для пісталета;

2) скураная сумка збоку кавалерыйскага сядла.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

кобура́ кабура́, -ры́ ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

holster [ˈhəʊlstə] n. кабура́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

holster

[ˈhoʊlstər]

n.

кабура́ f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)