Каблукоў Іван Аляксеевіч

т. 7, с. 387

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

каблу́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. каблу́к каблу́кі
Р. каблу́ка каблу́коў
Д. каблу́ку каблу́кам
В. каблу́к каблу́кі
Т. каблу́ком каблу́камі
М. каблу́ку каблу́ках

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

каблу́к, ‑а, м.

Тое, што і абцас. Стук каблукоў. Падбіць каблукі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)